pianoles

Wat mij betreft is de piano het mooiste instrument dat er is.
Het biedt veel mogelijkheden en het repertoire is zeer uitgebreid.
Als je eenmaal de smaak van het pianospelen te pakken hebt, valt alles van je af op
het moment dat je erachter zit.
Je manier van denken verandert door bezig te zijn met de combinatie van techniek en klank.

De piano is een instrument waar veel muziekstijlen op gespeeld kunnen worden.
Dit varieert van klassieke muziek tot modern klassiek, jazz, blues, pop, musical etc.
Door zijn grote bereik wordt het vaak gebruikt als vervanging voor een orkest of band.
Het repertoire dat ervoor geschreven is begint bij Bach en Mozart, maar er wordt nu nog steeds pianomuziek geschreven.
Nederlandse componisten als Chiel Meijering en Simon Burgers, maar ook bijvoorbeeld de Amerikaanse componist Phillip Glass leven in deze tijd, en schrijven (onder meer) pianomuziek.

De verschillende aanslagtechnieken vormen een belangrijk onderdeel van de piano.
Al deze aanslagtechnieken zijn afgestemd op een bepaalde stijl. Zo is de aanslag bij muziek van Mozart anders dan bij muziek van Brahms.
De piano is "aanslaggevoelig" dit wil zeggen dat je verschil hoort in de klank door de manier waarop je de toetsen aanslaat. Dus niet alleen het verschil tussen "hard" en "zacht".
Het heeft een expressieve klank, en is daardoor een populair instrument.

Op de piano leer je  door de grote omvang van het toetsenbord veel noten lezen in 2 sleutels.
Het heeft op sommige orgels na, het grootste bereik van alle muziekinstrumenten.
De kennis en het toepassen van de akkoorden leer je het best op de piano.
Hoewel het verleidelijk en uitnodigend is, zijn de toetsen  er niet alleen om "in te typen".
Het lukt al snel om met een paar vingers geluid uit een piano te krijgen, maar er is veel oefening nodig om mooi en muzikaal te spelen.
Door het alleen maar "intypen" van toetsen vergeet men vaak te luisteren, dit is de essentie van muziekmaken.
Om redelijk te leren spelen met 2 handen en 10 vingers is, afhankelijk van aanleg voor het instrument en muzikaliteit, meestal 5 jaar studie nodig.

over pianospelen


Op een piano is het technisch mogelijk meerdere stemmen tegelijk te laten horen. Deze stemmen verschillen van elkaar in zowel toonhoogte als toonsterkte en klank.
Meestal wordt de melodie door de rechterhand gespeeld, en de begeleiding door de linkerhand. De melodie heeft dan een leidende functie, en wordt meer uitgesproken gespeeld.
Omgekeerd kan een melodie ook door de linkerhand gespeeld worden.
Akkoorden waarbij 3, 4 of meer tonen tegelijk klinken hebben een zogenaamde "uitkomende stem".
Deze techniek behoort door de "aanslaggevoeligheid" van de piano tot een zeer specifiek onderdeel van het pianospelen.
Wat de aanslag betreft zijn niet alle vingers even sterk, waardoor het snel kan gebeuren dat bepaalde stemmen niet goed te horen zijn. Een ongelijkmatige aanslag veroorzaakt zo een ongelijkmatig verloop van een melodie.
Om goed piano te spelen moet je dus kritisch luisteren naar wat je speelt en vooral hoe het klinkt.
Voor mensen die meer gericht zijn op het gemak waarmee je een toets "intypt" is de piano (jammer genoeg) een instrument waarop  je goed fouten kan wegwerken. Dit wordt dan gedaan door het rechterpedaal in te trappen, en door te imponeren met tempo en volume.
Een niet geoefende luisteraar is snel onder de indruk.
Veel op het internet aangeboden "hapklare" cursussen ("leer pianospelen in 3 weken") spelen hier handig op in.

Tot slot is het erg belangrijk om een goed gestemd instrument te hebben.
je leert namelijk beter luisteren door een juiste  weergave van de klank.

Alexandra Lindeboom,
www.alexandralindeboom.nl

17 oktober 2011.

waarom kunstles?

Wat leer je allemaal op muziek, schilder. toneel, dans, schrijf,  of fotografieles?
Niet alleen de hierboven beschreven kunstvormen, maar veel andere vaardigheden zoals concentratie om je iets eigen te maken , maar ook om je te kunnen presenteren, en....niet te vergeten het enorme plezier dat je eraan kan beleven.

Je moet om de beslissing te nemen om lessen in kunst te gaan volgen vooral de moed hebben om opnieuw te beginnen, of om iets weer op te pakken wat je al een tijd niet, of niet regelmatig hebt gedaan.
Bij kinderen wordt de keus soms gemaakt door de ouders die hun kind iets "mee willen geven", een volwassene neemt meestal zelf de beslissing al dan niet aangemoedigd door vrienden en/of familie.

Sommige kunstvormen vinden meer in groepsverband plaats, zoals dans en toneellessen en schilderlessen.
Andere vormen zijn in het algemeen nog meer individueel van aard  zoals muzieklessen.
De particuliere muziekdocent geeft nog individueel les, terwijl op muziekinstellingen meer en meer groepslessen worden gegeven.

Niet iedereen die lessen in kunst volgt is bereid het ook te tonen voor publiek. Sommige mensen houden het liever voor zichzelf, en willen bij hoge uitzondering iets van hun eigen kunstvorderingen laten zien of horen.
Bij het idee alleen al dat ze voor publiek moeten optreden, of iets moeten tentoonstellen breekt hun het zweet al uit.
Wat mij betreft: "Vrijheid blijheid", als amateur kunstenaar mag je ervoor kiezen de gekozen kunstvorm te beoefenen zoals jij het wilt. Het is belangrijk dat je plezier hebt in wat je doet, en wat een ander vindt is van ondergeschikt belang.....je doet het vooral voor jezelf!

Ikzelf ben al jaren werkzaam als pianiste en pianodocente, en weet uit ervaring hoe het is om voor publiek op te treden. Ik kan me gelukkig inmiddels door veel ervaring en schade en schande goed  redden, en toch ondanks (of liever gezegd dankzij)  stress me goed concentreren.
Maar ja, als "beroeps" hoort het er nu eenmaal bij dat je je moet kunnen presenteren, heb ik ook moeten leren.

 In mijn lespraktijk heb ik daarentegen  soms  met nerveuze leerlingen te maken, die best aardig kunnen spelen, maar door plankenkoorts  veel minder presteren dan wat ze werkelijk kunnen.

Streeft het beoefenen van, in dit geval muziek,  dan door al deze stress zijn doel voorbij?
Ikzelf denk van niet! Iemand die kiest voor een vorm van kunstbeoefening volgt zijn hart, en of het nu goed of slecht gaat, als je echt houdt van wat je op dat moment doet, en uit oprechte motivatie ervoor gekozen hebt, laat je je niet uit het veld slaan, en ga je na een nachtje slapen en eventueel uithuilen toch weer aan de slag met je kunsten...Een goede docent weet hier begripvol, en tactvol mee om te gaan.

Het beoefenen van kunst is een persoonlijke verrijking, en draagt bij tot beter functioneren op allerlei gebieden.

waarom kunstles?

Wat leer je allemaal op muziek, schilder. toneel, dans, schrijf,  of fotografieles?
Niet alleen de hierboven beschreven kunstvormen, maar veel andere vaardigheden zoals concentratie om je iets eigen te maken , maar ook om je te kunnen presenteren, en....niet te vergeten het enorme plezier dat je eraan kan beleven.

Je moet om de beslissing te nemen om lessen in kunst te gaan volgen vooral de moed hebben om opnieuw te beginnen, of om iets weer op te pakken wat je al een tijd niet, of niet regelmatig hebt gedaan.
Bij kinderen wordt de keus soms gemaakt door de ouders die hun kind iets "mee willen geven", een volwassene neemt meestal zelf de beslissing al dan niet aangemoedigt door vrienden en/of familie.

Sommige kunstvormen vinden meer in groepsverband plaats, zoals dans en toneellessen en schilderlessen.
Andere vormen zijn in het algemeen nog meer individueel van aard  zoals muzieklessen.
De particuliere muziekdocent geeft nog individueel les, terwijl op muziekinstellingen meer en meer groepslessen worden gegeven.

Niet iedereen die lessen in kunst volgt is bereid het ook te tonen voor publiek. Sommige mensen houden het liever voor zichzelf, en willen bij hoge uitzondering iets van hun eigen kunstvorderingen laten zien of horen.
Bij het idee alleen al dat ze voor publiek moeten optreden, of iets moeten tentoonstellen breekt hun het zweet al uit. Wat mij betreft: "Vrijheid blijheid", als amateur kunstenaar mag je ervoor kiezen de gekozen kunstvorm te beoefenen zoals jij het wilt. Het is belangrijk dat je plezier hebt in wat je doet, en wat een ander vindt is van ondergeschikt belang.....je doet het vooral voor jezelf!

Ikzelf ben al jaren werkzaam als pianiste en pianodocente, en weet uit ervaring hoe het is om voor publiek op te treden. Ik kan me gelukkig inmiddels door veel ervaring en schade en schande goed  redden, en toch ondanks (of liever gezegd dankzij)  stress me goed concentreren.
Maar ja, als "beroeps" hoort het er nu eenmaal bij dat je je moet kunnen presenteren, heb ik ook moeten leren.

 In mijn lespraktijk heb ik daarentegen  soms  met nerveuze leerlingen te maken, die best aardig kunnen spelen, maar door plankenkoorts  veel minder presteren dan wat ze werkelijk kunnen.

Streeft het beoefenen van, in dit geval muziek,  dan door al deze stress zijn doel voorbij?
Ikzelf denk van niet! Iemand die kiest voor een vorm van kunstbeoefening volgt zijn hart, en of het nu goed of slecht gaat, als je echt houdt van wat je op dat moment doet, en uit oprechte motivatie ervoor gekozen hebt, laat je je niet uit het veld slaan, en ga je na een nachtje slapen en eventueel uithuilen toch weer aan de slag met je kunsten...Een goede docent weet hier begripvol, en tactvol mee om te gaan.

Het beoefenen van kunst is een persoonlijke verrijking, en draagt bij tot beter functioneren op allerlei gebieden.