Het biedt veel mogelijkheden en het repertoire is zeer uitgebreid.
Als je eenmaal de smaak van het pianospelen te pakken hebt, valt alles van je af op
het moment dat je erachter zit.
Je manier van denken verandert door bezig te zijn met de combinatie van techniek en klank.
De piano is een instrument waar veel muziekstijlen op gespeeld kunnen worden.
Dit varieert van klassieke muziek tot modern klassiek, jazz, blues, pop, musical etc.
Door zijn grote bereik wordt het vaak gebruikt als vervanging voor een orkest of band.
Het repertoire dat ervoor geschreven is begint bij Bach en Mozart, maar er wordt nu nog steeds pianomuziek geschreven.
Nederlandse componisten als Chiel Meijering en Simon Burgers, maar ook bijvoorbeeld de Amerikaanse componist Phillip Glass leven in deze tijd, en schrijven (onder meer) pianomuziek.
De verschillende aanslagtechnieken vormen een belangrijk onderdeel van de piano.
Al deze aanslagtechnieken zijn afgestemd op een bepaalde stijl. Zo is de aanslag bij muziek van Mozart anders dan bij muziek van Brahms.
De piano is "aanslaggevoelig" dit wil zeggen dat je verschil hoort in de klank door de manier waarop je de toetsen aanslaat. Dus niet alleen het verschil tussen "hard" en "zacht".
Het heeft een expressieve klank, en is daardoor een populair instrument.
Op de piano leer je door de grote omvang van het toetsenbord veel noten lezen in 2 sleutels.
Het heeft op sommige orgels na, het grootste bereik van alle muziekinstrumenten.
De kennis en het toepassen van de akkoorden leer je het best op de piano.
Hoewel het verleidelijk en uitnodigend is, zijn de toetsen er niet alleen om "in te typen".
Het lukt al snel om met een paar vingers geluid uit een piano te krijgen, maar er is veel oefening nodig om mooi en muzikaal te spelen.
Door het alleen maar "intypen" van toetsen vergeet men vaak te luisteren, dit is de essentie van muziekmaken.
Om redelijk te leren spelen met 2 handen en 10 vingers is, afhankelijk van aanleg voor het instrument en muzikaliteit, meestal 5 jaar studie nodig.
over pianospelen
Op een piano is het technisch mogelijk meerdere stemmen tegelijk te laten horen. Deze stemmen verschillen van elkaar in zowel toonhoogte als toonsterkte en klank.
Meestal wordt de melodie door de rechterhand gespeeld, en de begeleiding door de linkerhand. De melodie heeft dan een leidende functie, en wordt meer uitgesproken gespeeld.
Omgekeerd kan een melodie ook door de linkerhand gespeeld worden.
Akkoorden waarbij 3, 4 of meer tonen tegelijk klinken hebben een zogenaamde "uitkomende stem".
Deze techniek behoort door de "aanslaggevoeligheid" van de piano tot een zeer specifiek onderdeel van het pianospelen.
Wat de aanslag betreft zijn niet alle vingers even sterk, waardoor het snel kan gebeuren dat bepaalde stemmen niet goed te horen zijn. Een ongelijkmatige aanslag veroorzaakt zo een ongelijkmatig verloop van een melodie.
Om goed piano te spelen moet je dus kritisch luisteren naar wat je speelt en vooral hoe het klinkt.
Voor mensen die meer gericht zijn op het gemak waarmee je een toets "intypt" is de piano (jammer genoeg) een instrument waarop je goed fouten kan wegwerken. Dit wordt dan gedaan door het rechterpedaal in te trappen, en door te imponeren met tempo en volume.
Een niet geoefende luisteraar is snel onder de indruk.
Veel op het internet aangeboden "hapklare" cursussen ("leer pianospelen in 3 weken") spelen hier handig op in.
Tot slot is het erg belangrijk om een goed gestemd instrument te hebben.
je leert namelijk beter luisteren door een juiste weergave van de klank.
Alexandra Lindeboom,
www.alexandralindeboom.nl
17 oktober 2011.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten